Niestety nie każda kobieta po porodzie tryska szczęściem i cieszy się nowonarodzonym maluchem. Około 10%

rodzących kobiet rocznie dotyka depresja poporodowa, która jest zaburzeniem nastroju o podłoży

psychicznym.Okres takiego fatalnego samopoczucia może trwać nawet do sześciu miesięcy po porodzie. Zazwyczaj

rokowania dotyczące depresji poporodowej są pomyślne i po pewnym czasie naturalnie ona ustępuje. Depresja nie

ma również nic wspólnego z rozwojem niemowlaka w łonie matki, może jednak mieć negatywny wpływ na opiekę nad

nim po porodzie, dlatego bardzo ważne jest wówczas wsparcie i pomoc bliskich. Depresja poporodowa jest

zazwyczaj wywołana czynnikiem środowiskowym bądź zaburzeniami psychicznymi. Niektórzy specjaliści uważają, że

wcześniak, czyli dziecko, które urodzi się zbyt wcześnie, może być przyczyną wystąpienia depresji poporodowej.

Są to jednak spekulacje nie potwierdzone badaniami naukowymi.Uczucia towarzyszące depresjiKobieta dotknięta

depresją czuje, że nie chce jej się żyć, na nic nie ma ochoty, męczy ją bezsenność, notuje się spadek wagi. Co

więcej u kobiet, u który występuje depresja poporodowa, połóg może trwać znacznie dłużej i może być bardziej

bolesny. Najbardziej charakterystyczne objawy depresji poporodowej to uczucie ciągłego zmęczenia, apatyczność,

brak apetytu bądź nadmierne objadanie się, obsesyjna troska o dziecka, obwinianie się i poczucie winy,

świadomość, że nie uda nam się dobrze wychować dzieckiem, brak więzi z dzieckiem, uczucie, że dziecko jest nam

obce, ciągłe zmiany nastrojów, złość, panika, stany lękowe. Nie ma czynników jasno determinujących wystąpienie

depresji poporodowej, jednak niektóre przyczyny mogą zwiększyć jej prawdopodobieństwo.Niektórzy specjaliści

twierdzą, że wpływ na zwiększenie ryzyka wystąpienia depresji poporodowej mogą mieć problemy rodzinne,

wcześniejsze zaburzenia psychiczne, wyżej wspomniane urodzenie wcześniaka, dojrzały wiek matki, brak pomocy i

wsparcia ze strony partnera, życiowe tragedie. Bez względu jednak na przyczyny i objawy, należy z całych sił

starać się przezwyciężyć te depresyjne uczucia, przy czym najważniejsza jest właśnie pomoc bliskich.